რა ენერგეტიკას ატარებს ქართული ფულის ერთეული?! სამყაროში ისევე როგორც სხვა ყველაფერი ფულიც გარკვეულ სიმბოლოს წარმოადგენს (იგი სიმბოლოა სიმდიდრისა და მატერიალური კეთილდღეობისა). ძველთაგანვე ფულის ნიშნებზე გარკვეულ ციფრებსა და ნიშნებს გამოხატავდენენ და ხშირ შემთხვევებში ამას ეზოთერული დატვირთაც ჰქონდა. ძველ თუ თანამედროვე ბანკნოტებზე და მონეტებზე მეფეთა, მონარქთა თუ პრეზიდენტთა პორტრეტებს ვხვდებით (რაღა თქმა უნდა ეს სიმდიდრის, ძალისა და ძალაუფლების სიმბოლო იყო). პირველი ფულის ნიშნები ჩვენს წელთაღრიცხვამდე ჩნდება, მანამდე კი ადამიანებში საქონლის ბარტერული გაცვლა ხდებოდა, იყო სხვანაირადაც, მაგალითად, ოკეანეთის ზოგიერთ კუნძულზე ფულის მოვალეობას ნიჟარა ასრულებდა, ციმბირში ძვირფასი ბეწვი გამოიყენებოდა ა. შ.
საერთოდ, რაც მატერიალურ სამყაროში იქმნება, ის ჯერ იდეის დონეზე ყალიბდება (მენთალური სიბრტყე), იდეის დამუშავება და მასზე ფიქრი აღძრავს ემოციას (ასტრალური სიბრტყე) და ბოლოს იწყებს გამატერიალიზება, ანუ იძენს ფორმას (ფიზიკური სიბრტყე). ასეა ფულის შემთხვევაშიც, ის სიმბოლურად უნდა გამოხატავდეს იმას, რაც მის იდეაში ჩაიდო. ასევე უნდა წარმოაჩენდეს იმ ქვეყნის და ქვეყანაში მაცხოვრებელი ხალხის ხასიათსა და ნიშან-თვისებებს (რასაკვირველია მეტაფიზიკურ პლანში). საინტერესოა, ამ კუთხით ქართული ფულის ერთეულის, ლარის განხილვა. იგი დაიბეჭდა 1993 წელს, საფრანგეთში. საფრანგეთს, ისევე როგორც საქართველოს ლომის ზოდიაქოს ნიშანი მართავს (ეს იოლი შესამჩნევია თუ ამ ორი ხალხის მსგავსებაზე გავამახვილებთ ყურადღებას). ეს პრინციპში არ არის ცუდი, მაგრამ არ დაგვავიწყდეს, ლარი მისი დაბეჭვდიდან მომიმოქცევაში მხოლოდ ორი წლის შემდეგ გამოვიდა, რაც არც თუ პოზიტიური ამბავია, თუმცა, ეს სულაც არ არის მთავარი. მთავარი კი ის გახლავთ, რომ ლარზე გამოსახული ნიშნები და ადამიანთა პორტრეტები ბევრ შეუსაბამობასა და გაურკვევლობას აღძრავენ. ამ კუთხით მონეტებში უკეთესადაა საქმე, ვიდრე ბანკოტებში.
დავიწყოთ ხუთთეთრიანით, ავერსზე ლომია გამოსახული, რევერსზე კი ბორჯღალი (მზის სიმბოლო, ასტროლოგიაში ლომს სწორედ მზე მართავს) როგორც უკვე ზემოთ ვთქვით საქართველოს ლომის ნიშნით იმართება, ამიტომ, ეს მონეტა მთლიანობაში პოზიტიური ენერგიის მატარებელია. ათთეთრიანზეც ლომია გამოსახული, ოღონდ მასზე ისტორიულ-მისტიკური პერსონაჟი – მამაია ამხედრებული, რაც ასევე დადებით ემოციებს აღძრავს. ოცთეთრიანი მეტაფიზიკური დატვირთვით აშკარად ჩამოუვარდება წინამორბედებს, რადგან მასზე ირემს ვხედავთ, ირემი რამდენად არის არის ძალაუფლების სიმბოლო და რამდენად ეწყობა ლომს, ეს სხვა საქმეა. ორმოცდაათთეთრიანზეც ლომის (ოღონდ ფრთოსანი) გამოსახულებას ვხვდებით, რაც ჰარმონიულ კავშირშია ხუთ და ათთეთრიანებთან, მართლაც, ამ მონეტებით (მხოლოდ ხუთ ან ათთეთრიანებით) შეგვიძლია ორმოცდაათი თეთრი შევაგროვოთ, რასაც ვერ ვიტყვით ოცთეთრიანებზე. მონეტები ნებისმიერი ქვეყნის ვალუტაში მხოლოდ ხურდა ფულის მოვალეობებს ასრულებენ და მთავარი დატვირთვა ბანკნოტებზე მოდის. ლარის შემთხვევაში ათვლა ერთლარიანს უჭირავს, მასზე დიდი ქართველი მხატვარია აღბეჭდილი, მეორე მხარეს კი ისევ და ისევ ირემი (მისი ერთ-ერთი ნახატის მიხედვით). ეს პიროვნება როგორც მხატვარი რა თქმა უნდა ბრწყინვალე პიროვნებაა, მაგრამ ჩვენ ხომ საუბარი მატერიალურ მხარეზე გვაქვს, ის კი ამ სფეროში არც თუ ისე წარმატებული გახლდათ (გავიხსენოთ ვინ არის გამოსახული ერთდოლარიანზე, ჯორჯ ვაშინგტონი, რომელსაც ლომის წვლილი მიუძღვის აშშ-ს დამოუკიდებლობის მოპოვებაში და მისი პირველი პრეზიდენტიც გახლდათ. მისი განთავსება ერთდოლარიან კუპიურაზე სულაც არ აკნინებს მას, პირიქით. ამ გაგებით ჩვენს ერთლარიანზე დავით აღმაშენებელი ან გიორგი ბრწყინვალე უნდა იყოს აღბეჭდილი, საერთოდ კი ნებისმიერ კუპიურაზე აუცილებლად მეფე უნდა ყოფილიყო გამოსახული, ღვთის მადლით, ქართველებს საკმაოდ ბევრი ძლიერი და სახელოვანი მეფე გყვავდა). ერთლარიანზე მარჯვენა დაბალ კუთხეში პატარა კვადრატი შეინიშნება (პირველად გამოშვებულ ასიგნაციებზე ეს სიმბოლო არ იყო, შემდეგში დაამატეს). არც კვადრატია პოზიტიური ფიგურა, რადგან მას მიმართულება არ გააჩნია, განხვავებით სამკუთხედისა და პენტაგრამისაგან, ამიტომ, მისი აღნიშვნა საწყის ბანკნოტზე ნამდვილად დიდი შეცდომაა. სხვა საქმეა ბორჯღალი, პირველად გამოშვებულ ფულზე, ბორჯღალი მარცხნივ ბრუნავს, შემდეგ გამოშვებულზე უკვე – მარჯვნივ, ანუ აქ ქაოსური და გაუცნობიერებელი ცვლილებები მიდის. ცნობისათვის ვიტყვით, რომ სწორი პირველი ვარიანტია (ამაზე ზოდიაქოს რკალის მიმართულებაც მიგვანიშნებს). სხვა საქმეა კუპიურების ფერი, სჯობდა როგორც დოლარის შემთხვევაშია, ლარიც ერთი ფერის გვქონოდა და ეს ოქროსფერი ყოფილიყო (მზისა და ლომის ზოდიაქოს ფერი). მთლიანობაში არც ორლარიანი ტოვებს პოზიტიური ენერგიის მატარებელ კუპიურის შთაბეჭდილებას, მასზე კომპოზიტორი, ნოტები და ოპერისა და ბალეტის თეატრია აღბეჭდილი. ცოტა ძნელი აღსაქმელია ფინანსები და მუსიკა ერთად. აქაც მეორდება კვადრატი, მაგრამ აქ მასში წრეა ჩასმული (უკეთესი იქნებოდა წრე ასლარიანზე ყოფილიყო გამოსახული, როგორც კოსმოსის მუდმივი ციკლის სიმბოლო). ტყუილად კი არა აქვს აშშ-ს ორდოლარიანი (მართალია ის ხმარებაში გამოუშვეს, მაგრამ მალევე ამოიღეს), ეს იმიტომ, ციფრი ორი (2) ცალსახად ნეგატიურ ენერგიას "ინ"-ს შეიცავს, რაც წინააღმდეგობაში მოდის ერთიანთან (1). ორლარიანი სჯობდა საერთოდ არ გვქონოდა, უკეთეს შემთხვევაში შესაძლებელია ორიანის მაგივრად სამლარიანი ყოფილიყო (კენტი ციფრები ხომ პოზიტიური ენერგიის მატარებლად ითვლებიან). ქაღალდის ფულში ყველაზე უკეთესი კუპიურა ხუთლარიანია, ის ოქროსფერია, მასზე მეცნიერს ვხვდებით (მატერიალური სამყარო ხომ უფრო მეცნიერებაა, ვიდრე ხელოვნება), შემოდის ლომის ფიგურაც, სხვათა შორის იგივე, რომელსაც ხუთთეთრიანზე ვხვდებით. მარჯვენა დაბალ კუთხეში კი უკვე სამკუთხედია გამოსახული, როგორც უკვე ვთქვით, მეტად სასიკეთოა. ასე რომ ხუთლარიანი მთლიანად პოზიტიური ენერგიის მატარებელი კუპიურაა. ათლარიანი საერთოდ გაურკვეველი ენერგიის შემცველია, მიუხედავად იმისა, რომ მასზე უდიდეს ქართველ პოეტს ვხვდებით, მეორე მხარეს კი ისევ ქართული ფერწერის ნიმუშია აღბეჭდილი, სიმბოლოდ კი ნახევარწრე უზის (დაუსრულებელი ციკლი?), მიუხედავად ყველაფერ ამისა, ის როგორც ფულის ნიშნული ნეგატიურად შეიძლება ჩაითვალოს, რადგან არც ფერით, არც ზედ გამოსახული პიროვნების პორტრეტითა თუ სიმბოლოებით ის არაფრით უახლოვდება მატერიალურ სფეროს, მითუმეტეს, საქართველოს ეზოთერულ სიმბოლოებს. ოცლარიანი ორ ნაწილად შეიძლება გავყოთ, რადგან მისი პირველი ნაწილი (კერძოდ, კი რევერსი) მეტად პოზიტიური ენერგიას შეიცავს, აქ ვხედავთ საქართველოს ერთ-ერთ უძლიერეს მეფეს, ასევე მზის გამოსახულებას, რაც დადებით ემოციებს აღძრავს, თუმცა, მეორე მხარეზე (ავერსზე) ვხედავთ პიროვნებას, რომელიც საქართველოსთვის ეწამა და ამისათვის ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა (მართალია მას ცხოვრებაში ფინანსებთან ღრმა შეხება ჰქონდა, მაგრამ დღევანდელ სივრცესა და დროში ის ჩვენთვის ერის მამასა და წმინდანს წარმოადგენს, ვიდრე ბანკის მმართველსა და მდიდარ პიროვნებას). წმინდანის გამოსახულება ფულის კუპიურაზე რბილად რომ ვთქვათ, ამორალური საქციელია (და კიდევ საქართველო დემოკრატიული ქვეყანაა და არა თეოკრატიული). ისევე როგორც რიცხვი ორი (2), ოციც (20) ნეგატიურ ენერგიას შეიცავს, მართალია ოცდოლარიანს ვხვდებით, მაგრამ სჯობდა ოცდახუთლარიანი გვქონოდა, რადგან ის არითმეტიკულად ზუსტად შუაზე ჰყოფდა შემდეგ ნიშნულიან კუპიურას. ორმოცდაათლარიანი და ასლარიანი ხუთლარიანთან ერთად პოზიტიური ასიგნაციების რიცხვში შედიან, ერთზე დედოფალია გამოსახული, რომელმაც საქართველოს ისტორიაში უდიდესი როლი ითამაშა, მეორეზე კი პოეტი, რომელიც საკმაოდ დიდ ხნით საქართველოს მეჭურჭლეთუხუცესი იყო (ფინანსთა მინისტრი). ასევე ორივეზეა გამოსახული მზის სიმბოლიკები, რაც საქართველოსთან მეტაფიზიკურ პლანში დადებით ასპექტებს ქმნიან. ორივე კუპიურა ოქროსფერია და მთლიანობაში საკმაოდ მდიდრულ შთაბეჭდილებასაც ტოვებს (რაც ლომის ზოდიაქოსთვის და აქედან გამომდინარე თითქმის ყველა ქართველისთვის არის დამახასიათებელი).
თუ ვიღაცას ჰგონია სხვადასხვა ქვეყნის ვალუტაზე შემთხვევით არიან გამოსახულები მეფეები, დედოფლები, პრეზიდენტები, შემთხვევით არის მათზე დატანილი ის უძველესი სიმბოლოები, შემთხვევით არის მათი ფერი შერჩეული, უბრალოდ ცდება, რადგან სამყაროში შემთხვევითობა არ არსებობს და ის ადამიანის მოგონილია. ასე, რომ იქნებ, ამ ყველაფერს მიაყურადონ იმ ადამიანებმა, ვისაც ეს ევალებათ.
